Çocuk ve Ergen Psikolojisi
Klinik çocuk ve ergen psikolojisi, sosyal bağlamları içinde bebeklere, küçük çocuklara, çocuklara ve ergenlere psikolojik hizmetlerin sunulmasına yönelik bilimsel bilgileri geliştiren ve uygulayan profesyonel psikoloji uzmanlığıdır. Bu faaliyeti yürüten kişilere de çocuk ve ergen psikoloğu veya çocuk psikoloğu, ergen psikoloğu denir.
Klinik çocuk ve ergen psikolojisi uzmanlığı için özellikle önemli olan, çocukların ve ergenlerin temel psikolojik ihtiyaçlarının ve ailenin ve diğer sosyal bağlamların sosyo-duygusal uyumu, gelişimsel süreçleri, zihinsel ve davranışsal bozuklukları ve gelişimsel psikopatolojiyi nasıl etkilediğinin anlaşılmasıdır.
Klinik Çocuk Psikolojisi alanı, temel değişim süreçlerini, özellikle biyolojik ve deneyimsel faktörlerin çocukların büyüdükçe sosyal, duygusal ve bilişsel işlevlerinin nasıl değişmesine neden olduğunu anlamaya adanmıştır. Alan, çocukluk deneyimlerinin sonraki gelişimi nasıl şekillendirebileceğini anlamaya olan ilgiden doğdu.
Ele alınan sorunlar
Klinik çocuk ve ergen psikolojisinin uzmanlığı, çocuklar ve ergenlerin yaşadığı, birbiriyle ilişkili çok çeşitli biyolojik, psikolojik ve sosyal sorunların incelenmesi, değerlendirilmesi ve tedavisini içerir. Bunlar aşağıdakileri içerir ancak bunlarla sınırlı değildir:
Psikolojik, bilişsel, duygusal, gelişimsel, davranışsal sorunları tedavi etme.
Biyolojik kırılganlıklar Davranışsal, psikolojik, zihinsel, duygusal, gelişimsel ve ailevi sorunlar
Bilişsel eksiklikler Travma ve kayıp Sağlıkla ilgili sorunlar
Gelişimsel değişimle ilgili stres ve baş etme.
Toplumsal ilişkiler.
Klinik çocuk ve ergen psikolojisi, çeşitli ortamlarda çeşitli psikolojik, davranışsal, gelişimsel, akademik, aile, akran ve sağlıkla ilgili zorluklar sergileyen bebekler, yeni yürümeye başlayan çocuklar, çocuklar ve ergenler için araştırma ve hizmet sunumunu içerir.
Kullanılan beceriler ve prosedürler
Klinik çocuk ve ergen psikolojisi, bebekler, küçük çocuklar, çocuklar ve ergen popülasyonuna yönelik çok çeşitli prosedürler ve beceriler kullanır. Temel beceriler ve prosedürler şunları içerir:
Değerlendirme (ör. Psikolojik, entelektüel, bilişsel, davranışsal testler ve değerlendirme) Müdahale (ör. Psikoterapi ve davranış yönetimi) Önleme programlarının geliştirilmesi (ör. Zorbalık, bağımlılıklar, ergen hamileliği, obezite) Çocuklarla çalışan diğer profesyonellerle danışma Araştırma tasarımı ve kullanımı.
Çocuklar için psikoterapi, yetişkinler için psikoterapiden oldukça farklıdır. Çocuklar psikologların rolünü anlamaz ve onlarla yalnız kalmakla tehdit edilebilirler. Çoğunlukla çocuklar, psikologlara kendileriyle yalnız konuşacak kadar güvenmeden önce ebeveynlerinin orada olmalarını isteyeceklerdir. Çocukların rollerini daha iyi anlayabilmeleri için psikoloğa “konuşan doktor” gibi tehditkar olmayan bir isim vermek yardımcı olabilir.
Psikologlar genellikle çocuklarla çalışırken oyun terapisini benimserler. Bu, çocukla eğlenceli ve rahat bir ilişki geliştirmelerine olanak tanır ve ayrıca psikoloğa çocuğun nasıl başa çıktığı konusunda bir fikir verebilir.
Ergenlik, çocukların bağımsızlığı benimsemeyi ve kendileri için kararlar vermeyi öğrendiği bir dönemdir. Ancak bu yeni sorumluluk ve özgürlükle birçok ergen psikolojik olarak mücadele etmektedir. Akran baskısı ve cinsellik çok kafa karıştırıcı ve üzücü olabilir. Ergenler için kullanılan teknikler, yetişkinler için kullanılanlara benzer. Ergenlerin terapiye karşı koyma olasılığı daha yüksektir. Bu nedenle, psikoloğun ergenle “geçmesi” ve terapinin etkili olması için hem psikolog hem de ebeveynler tarafından daha fazla zaman ve sabır benimsemesi gerekir.